Τι είναι δυσλεξία;

Η δυσλεξία είναι μια δυσκολία νευροβιολογικής και νευροαναπτυξιακής φύσης με κληρονομική προδιάθεση. Επηρεάζει τις γνωστικές διεργασίες του εγκεφάλου που αφορούν την κατάκτηση των δεξιοτήτων ανάγνωσης, γραφής, ορθογραφίας και παράλληλα γίνεται

Δυσορθογραφία είναι η  δυσκολία που αφορά την ικανότητα του παιδιού να αντιστοιχεί με ευκολία φωνήματα και γραφήματα. Σύμφωνα με την «Ελληνική Εταιρία Δυσλεξίας», η Δυσορθογραφία ορίζεται ως «η δυσκολία στην εκμάθηση της ορθογραφίας και των κανόνων που τη διέπουν».

Νομίζεις πως είναι κάπου μακριά και δεν ακούν.

Νομίζεις πως είναι απασχολημένα και δεν σε βλέπουν. Νομίζεις πως είναι μικρά και δεν θα καταλάβουν…

Η μαμά γύρισε αργά από τη δουλειά. Είναι κουρασμένη. Κάνει δουλειές και είναι θυμωμένη.

Εγώ φταίω αν είχα μαζέψει τα παιχνίδια μου, δεν θα χρειαζόταν να κουραστεί για να τα μαζέψει εκείνη…

Είναι γεγονός ότι η περίπτωση ενός παιδιού με ΔΕΠΥ μέσα στην τάξη δεν είναι η καλύτερη που θα μπορούσε να τύχει σ’ έναν εκπαιδευτικό.

Η εικόνα ενός παιδιού με ΔΕΠΥ, είναι αυτή ενός δύσκολου και ατίθασου παιδιού που δεν μπορεί να κάνει τίποτα σωστά, ενώ με μεγάλη δυσκολία μπορεί να βρει κανείς δύο καλές κουβέντες για να το επαινέσει. Είναι άτακτο, αδέξιο και απρόσεχτο, ανοργάνωτο, προκλητικό, κακός μαθητής, ενώ δεν φαίνεται ότι έχει κάποιο νοητικό πρόβλημα. 

Όλα τα παιδιά έχουν ανάγκη την επιβράβευση. Για να μη χάσει, όμως, την αξία και την αποτελεσματικότητά της θα πρέπει αυτή να γίνεται με μέτρο και παράλληλα να τηρούνται πιστά κάποιοι κανόνες: 

Πολλά γνωστά παιχνίδια μπορούν να προσαρμοστούν για παιδιά με Διάσπαση Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) με τους κανόνες και τις προκλήσεις να δυσκολεύουν και να πολλαπλασιάζονται σταδιακά με τον καιρό.Αυτή η προσέγγιση βοηθά τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να κατακτήσουν γνωστικές προκλήσεις σιγά-σιγά, χτίζοντας βήμα-βήμα την ικανότητά τους να μένουν συγκεντρωμένοι σε ένα παιχνίδι, να ακολουθούν περίπλοκους κανόνες και να διαχειρίζονται τον εκνευρισμό και την απογοήτευση.

Παρατηρώντας τα παιδιά καθημερινά βλέπουμε πόσο έχει μειωθεί η προσοχή τους στα μαθήματα και στο διάβασμα γενικότερα. Είναι τα ίδια παιδιά που μπορούν ώρες να είναι αφοσιωμένα σε μια οθόνη κι όμως να αδυνατούν να μείνουν συγκεντρωμένα μπροστά στα βιβλία τους. Γενιές της τεχνολογικής εποχής! Ζουν σ’ ένα κόσμο βομβαρδισμένο από εικόνες και πληροφορίες που τους παρουσιάζονται μπροστά τους με απίστευτες ταχύτητες όποια ώρα τις αναζητήσουν!

»Αργά το βράδυ, κάποιος εστιάτορας ετοιμάζεται να κλείσει και να πάει στο σπίτι του. Εκείνη τη στιγμή καταφτάνουν δύο γυναίκες με ένα παιδί και δίνουν παραγγελία. Επειδή ο εστιάτορας είναι πολύ κουρασμένος, μπαίνει στον πειρασμό να τους πει ότι το εστιατόριο έκλεισε, αλλά θα τις εξυπηρετήσει μια και είναι περασμένη η ώρα και έχουν μαζί τους και το μικρό παιδί.

Η Μαρία Μοντεσσόρι είναι μία από τους ελάχιστους παιδαγωγούς που έφεραν πραγματικά την επανάσταση στον τρόπο που σκεφτόμαστε για το μεγάλωμα των παιδιών μας κατά τον 20ο αιώνα.

Οι σύντομες αλλά αξιομνημόνευτες συμβουλές της προς τους γονείς καταφέρνουν με άμεσο τρόπο να μας χαρίσουν τη σοφία και την πείρα της μεγάλης δασκάλας.

Ζευγάρι μπαίνει στο ασανσέρ δημόσιου κτιρίου. Ο μπαμπάς κρατά στην αγκαλιά το κοριτσάκι τους, που είναι περίπου τριών ετών. Κατεβαίνοντας, το ασανσέρ σταματά στους ενδιάμεσους ορόφους που το έχουν καλέσει. Κάποια στιγμή η πόρτα ανοίγει και μπαίνει ένας άγνωστος κύριος. Βλέποντας το χαριτωμένο κοριτσάκι, του λέει χαμογελώντας: "Βρε, τι είσαιεσύ;" και απλώνει το χέρι να το χαϊδέψει. Το κοριτσάκι σηκώνει το χεράκι του και τον απωθεί απότομα. 

Αποδοχή της διαφορετικότητας

Η ικανότητα της μάθησης ανήκει μαζί με τη γλώσσα και την επικοινωνία στα βασικά, έμφυτα, ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Οι δυσκολίες στη μάθηση που συναντούσαν ορισμένα άτομα θεωρούνταν για αιώνες φυσική συνέπεια του γεγονότος ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι το ίδιο ικανοί. Η άποψη αυτή ενοχοποιούσε το ίδιο το άτομο για την αποτυχία του και συνηγορούσε στην εγκατάλειψή του από το εκπαιδευτικό σύστημα. Η σύγχρονη αντίληψη αναγνωρίζει ίδιες δυνατότητες στα άτομα με διαφορές μάθησης και εστιάζεται στην ανάπτυξη εναλλακτικών μεθόδων και προσεγγίσεων εκμάθησης.

Η δειλία στο χώρο του σχολείου, ως φαινόμενο, έχει αρχίσει να διερευνάται συστηματικά τα τελευταία μόλις χρόνια. Αυτό ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι η συμπεριφορά αυτή δε δυσχεραίνει τη λειτουργία της τάξης, όπως η επιθετική συμπεριφορά. Ωστόσο, παρόλο που τα δειλά παιδιά ίσως να μην τραβούν πολύ την προσοχή, είναι πια ξεκάθαρο ότι έχουν ανάγκη να «τα προσέξουμε». Άλλωστε, η δειλία φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ψυχοκοινωνική προσαρμογή του παιδιού, καθώς μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις κοινωνικές του σχέσεις, αλλά και να οδηγήσει σε κακή σχολική επίδοση.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΣΠΕΡΓΚΕΡ

Το σύνδρομο Άσπεργκερ είναι μια ισόβια διαταραχή που επηρεάζει το πως το άτομο αντιλαμβάνεται τον κόσμο, επεξεργάζεται τις πληροφορίες που λαμβάνει και αλληλεπιδρά με άλλα άτομα. Αποτελεί όπως και ο κλασσικός αυτισμός μια «διαταραχή φάσματος» επειδή επηρεάζει τα άτομα

Ας μην το ξεχνάμε αυτό, εμείς οι εκπαιδευτικοί λοιπόν, όταν κάποια παιδιά μας σπάνε τα νεύρα, όταν κάνουν φασαρία, όταν δεν μας προσέχουν, όταν δεν έχουν πρόοδο, όταν γενικά μας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Λίγη προσοχή ζητάνε και συνήθως αντί να τους την δώσουμε, τους την στερούμε ως τιμωρία. Τουλάχιστον ας τους μάθουμε να ζητάνε την προσοχή με πιο όμορφο τρόπο. Αυτό που έχει μεγαλύτερη αξία δεν είναι να αγαπάμε κάποια παιδιά, που είναι έτσι και αλλιώς αξιαγάπητα, αλλά εκείνα που δεν έχουν αυτή την λάμψη. Τότε είναι πολύ πιθανό αυτά τα παιδιά να μας εκπλήξουν με την μεταμόρφωσή τους και με την ανταπόδοση της αγάπης που τους δείξαμε.