Τη δεκαετία του 1940, η επιστήμη της ψυχολογίας αντιμετώπιζε τον άνθρωπο σαν ένα «μαύρο κουτί».Η μόνη λειτουργία του ανθρώπου ήταν να δέχεται ερεθίσματα και να αντιδρά σε αυτά, σχεδόν αυτόματα και μηχανικά, χωρίς κάποια συναισθηματική ή υποκειμενική επεξεργασία των δεδομένων.Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν ο λεγόμενος «Σκύλος του Παβλόφ», το πείραμα του Σοβιετικού επιστήμονα πάνω στον οποίο βασίστηκε η μελέτη του «συμπεριφορισμού».

Το να πειθαρχήσεις ένα παιδί μοιάζει συχνά πολύ δύσκολο. Το παιδί αντιδρά, ο γονιός απειλεί ή τιμωρεί και αυτό μπορεί να συνεχίζεται επ’ αόριστον, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Γιατί; Επειδή οι "κενές απειλές", εκείνες δηλαδή, που τις λέμε και δεν τις πραγματοποιούμε ποτέ, επιβεβαιώνουν στο παιδί αυτό που ήδη ξέρει: ότι οι γονείς του θα φωνάξουν, αλλά δεν θα κάνουν τίποτα και εκείνο θα μπορέσει να πετύχει ό,τι θελήσει.